Skuteczne wzmocnienie wymaga dostosowania do indywidualnych temperamentów. Dzieci wysoce wrażliwe często lepiej reagują na ciche pochwały i czułe gesty niż entuzjastyczne celebracje. Natomiast dzieci pełne energii mogą docenić systemy nagród obejmujące ruch, np.
Lęk separacyjny, choć rozwojowo normalny, często sygnalizuje głębsze potrzeby bezpieczeństwa. Dzieci nie są uparte – wyrażają uzasadnione rozterki w jedynym języku, jaki znają. Typowe czynniki wyzwalające
Skuteczne mechanizmy radzenia sobie powinny obejmować zarówno dziecko, jak i opiekuna. Ćwicz krótkie rozłączenia w momentach niskiego stresu, np. gdy dziecko jest zaangażowane w zabawę. Ustal rytuał pożegnania – być może specjalny uścisk dłoni lub zwrot – który zapewni przewidywalność. Stałe rutyny budują Przewidywalność stanowi podstawę bezpieczeństwa emocjonalnego. Zachowuj stałe godziny budzenia, pory posiłków i rytuały związane z zasypianiem. Wizualne harmonogramy z wykorzystaniem obrazków lub prostych słów pomagają dzieciom przewidzieć codzienne zmiany. Wyznacz bezpieczne przestrzenie w każdym środowisku – czy to przytulny kącik do czytania Podczas gdy większość lęku separacyjnego ustępuje dzięki konsekwentnym strategiom rodzicielskim, profesjonalne wsparcie staje się wskazane, gdy objawy utrzymują się dłużej niż normy rozwojowe lub znacząco upośledzają codzienne funkcjonowanie. Psychologowie dziecięcy mogą ocenić, czy lęk wynika z różnic w przetwarzaniu sensorycznym Choć pewien poziom niepokoju podczas rozstań jest normalny, pewne oznaki wskazują, kiedy wsparcie profesjonalne może okazać się korzystne. Należą do nich objawy fizyczne, takie jak wymioty lub ataki paniki, odmowa uczęszczania do szkoły przez Współczesna terapia oferuje liczne oparte na dowodach naukowych podejścia do leczenia lęku separacyjnego. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) pomaga dzieciom zidentyfikować i przeformułować katastroficzne myśli (Mama nie wróci). Terapia ekspozycyjna stopniowo wydłuża czas separacji w kontrolowany sposób. Dla młodszych dzieci... W sytuacjach ekstremalnych, gdy lęk poważnie wpływa na codzienne funkcjonowanie, psychiatrzy mogą zalecić tymczasowe leczenie farmakologiczne w połączeniu z terapią. Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) wykazały skuteczność w leczeniu dziecięcego lęku, pod warunkiem odpowiedniego monitorowania. Decyzje dotyczące leczenia farmakologicznego powinny...
Strukturowanie bezpiecznego środowiska
Kiedy szukać profesjonalnego wsparcia
Rozpoznawanie, kiedy potrzeba pomocy
Podejścia terapeutyczne, które pomagają
Rola leków w ciężkich przypadkach