Ustalanie zdrowych granic we wczesnych interakcjach społecznych

Kognicja przestrzeni konkretnej

Użyj gry w magiczny bąbel: poproś dziecko, aby wyciągnęło ramiona i powoli obracało się w kółko, wyobrażając sobie przezroczysty bąbel otaczający je. Gdy inni wchodzą w tę przestrzeń, wymagana jest zgoda. To konkretne trening sprawia, że abstrakcyjne pojęcia stają się wizualne. Praktyka w przedszkolu w Shenzhen pokazała, że ta metoda zmniejszyła konflikty fizyczne o 58%.

Metoda nauczania symulacji sytuacyjnej

Zaplanować grę w socjalny labirynt: rozłóż kolorowe maty na podłodze, gdzie czerwone obszary wymagają powiedzenia „proszę, pozwól mi przejść”, a niebieskie obszary wymagają zapytania „czy mogę dołączyć?”. Fizyczne przedstawienie scenariuszy pozwala dzieciom lepiej zrozumieć elastyczny zakres dystansu społecznego. Ważne jest unikanie stereotypów podczas odgrywania ról oraz obejmowanie różnorodnych sytuacji społecznych.

Wykorzystanie dzieł literackich

Książki obrazkowe takie jak „Nie dotykaj moich włosów” przedstawiają kwestie granic poprzez historie, a po przeczytaniu przeprowadź dyskusje związane z sytuacjami: Jeśli mały słoń chce bawić się twoją zabawką, jak możesz to uprzejmie i jasno zakomunikować? Zaleca się wybieranie lokalnych historii, aby lepiej rezonowały z dziećmi. Eksperyment porównawczy na Uniwersytecie Normalnym w Pekinie wykazał, że dzieci uczone za pomocą książek obrazkowych poprawiły swoje umiejętności wyrażania granic o 39%.

Strategia progresywnego wzmacniania

Użyj metody nauczania w trzech fazach: pierwsza faza obejmuje demonstracje z lalkami, druga faza to symulacje rodzic-dziecko, a trzecia faza to praktyki w realnych scenariuszach. Każda faza ustala konkretne cele, takie jak wymaganie od dzieci zidentyfikowania trzech sytuacji, w których należy ustalić granice w pierwszej fazie. Ważne jest, aby zapewnić natychmiastową i szczegółową pochwałę, mówiąc: „Właśnie powiedziałeś 'proszę poczekaj', to bardzo wyraźne wyrażenie.”